TR01 INTEGRACION DE SOLUCIÓNS

Obxectivo

Calquera intervención que pretenda ser sustentable non pode ser unha construción allea á contorna inmediata existente. A implantación das solucións que teñen que ver con infraestruturas ou redes de servizo deben marcar unha pauta para a transformación da cidade, de maneira que deben recoñecer os problemas e vantaxes dos espazos preexistentes e próximos para acadar a súa integración e continuidade.

Por iso debe de ser acorde co desenvolvemento histórico da cidade, adaptarse á trama urbana e aos espazos naturais da súa contorna. A súa forma e estrutura non poden ser determinadas só poos requirimentos técnicos da tecnoloxía sustentable, senón que debe de ser sensible á historia e estrutura da cidade, reinterpretando as súas pautas de crecemento e axustándose ás súas redes. É un valor engadido contar con calquera intervención como parte dunha rede de intervencións na cidade.

Cómo?

Para conseguir un crecemento da cidade acorde coas preexistencias físicas, tanto as de escala xeográfica (morfoloxía do chan e subsolo, leito e concas fluviais, acuíferos, coberturas vexetais, chans contaminados, etc.) como das cristalizadas ao longo da construción histórica da cidade (morfoloxía urbana, redes de saneamento, sistema de transporte público, usos do chan, equipamentos, zonas verdes, etc.), é necesario un coñecemento preciso do existente no lugar de actuación e os requirimentos da poboación, así como ter unha visión de conxunto.

No gráfico aparece representada algunhas posibles accións coordinadas para relacionar unha intervención nun tecido novo co tecido existente:

► Acción 1: Re-urbanización de zonas históricas
A peonalización dun eixo central dentro da cidade consolidada, onde se concatenan prazas, rúas interiores de mazás, permite expor de maneira conxunta solucións vinculadas ao ciclo da auga (pavimentos permeables, depósitos de auga, recuperación de escorregas soterradas como elementos do espazo urbano, etc.) e ao acondicionamento de espazos verdes (terrazas axardinadas, fachas verdes, xardíns de peto, etc.)

► Acción 2: Construción e re-urbanización de itinerarios peonís. Camiños escolares seguros
A localización de equipamentos escolares, en relación aos existentes e á estrutura natural do terreo, a re-ordenación do tráfico das tramas existentes, permite construír itinerarios peonís continuos. Devanditos percorridos poden ser obxecto de proxectos consecutivos de pavimentación permeable e de materiais reciclables, revexetación, peches e noiros vexetais dos equipamentos escolares, ou implementar sistemas de captación e acumulación de auga.

► Acción 3: Recuperación dos leitos fluviais como parte do sistemas de espazos públicos. Deseño coordinado da rede de espazos verdes, da rede de drenaxe de pluviais e dos itinerarios de mobilidade limpa (peonil, ciclista, autobuses eléctricos e tranvía).

► Acción 4: Xerarquización do viario existente e deseño da rede de transporte publico
Deseñar de maneira conxunta a rede de espazos e de transporte público (existente e novo), permite expor solucións coordinadas de paradas multimodales (bicis, bus, metro) en relación aos lugares da estrutura verde (bosques urbanos, parques fluviais, itinerarios peonís), e os usos existentes. Ao planificaos de maneira conxunta, por exemplo, as paradas de autobuses poden ser zonas axeitadas para localizar depósitos de auga para limpeza e mantemento de xardíns, ou as pistas das zonas deportivas e centros educativos para reter auga das escorregas en relación aos itinerarios ciclistas – peonís e de transporte.